- gaworzyć
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldegaworzycacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gaworzyć{{/stl_39}}{{stl_41}} (-ę) dziecko{{/stl_41}}{{stl_7}} brabbeln{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
gaworzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, gaworzyćrzę, gaworzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać pierwsze dźwięki mowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gaworzące dziecko. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gaworzyć — ndk VIb, gaworzyćrzę, gaworzyćrzysz, gaworzyćorz, gaworzyćrzył 1. «o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki będące zalążkiem mowy artykułowanej» 2. «gwarzyć, gawędzić» Wieczorem gaworzyli przed kominkiem. Szli śmiejąc się i gaworząc. przen. «o… … Słownik języka polskiego
gaworzenie — n I rzecz. od gaworzyć … Słownik języka polskiego